Dende fai algún tempo levaba perdendo as chaves de casa e encontrandome os meus cascos moito máis enrolados e rotos que de costume, non levaba unha boa temporada, pensei pero non era iso.
O domingo ás cinco e cuarto da maña estaba durmindo e un ruído espertoume, cando fun a ver o que era isto e o que vin:
Non souben moi ben o que era ata que recordei unhas páxinas de mitoloxía galega que lin para esta mesma asinatura, era un trasno. El era quen se levaba as miñas chaves, enrolaba os meus auriculares, despeinabame cando durmía e escondía o meu móvil cando estaba en modo silencio.
Nada mais velo encerreino nun tarro para amosalo o día seguinte e para que parase de facer das súas, pero o trasno logrou escapar rompendo o cristal.
No hay comentarios:
Publicar un comentario